|
بوستان عشق درباره وبلاگ  آرشیو وبلاگ آمار وبلاگ
 چهارشنبه 91 خرداد 17 :: 2:0 عصر :: نویسنده : ضیاءالدین فضلی
آدمک آخر دنیاست بخند
آدمک مرگ همین جاست بخند دست خطی که توراعاشق کرد شوخی کاغذی اوست بخند آدمک خر نشوی گریه کنی ... کل دنیا یه سراباست بخند آن خدایی که بزرگش خواندی به خدامثل تو تنهاست بخند... موضوع مطلب : چهارشنبه 91 خرداد 17 :: 1:52 عصر :: نویسنده : ضیاءالدین فضلی
برای دوست داشتن دو قلب لازم است قلبی که دوست بدارد و قلبی که دوستش بدارند قلبی که هدیه کند و قلبی که بپذیرد قلبی برای تو و قلبی یرای ان کسیکه خود را در اغوش او ارام بیابی
 یک رنگی و بوی تازه از عشق بگیر...پر سوزترین گدازه از عشق بگیر در هر نفسی که می تپی ای دل من...یادت نرود اجازه از عشق بگیر
*
اول به نام عشق، دوم به نام تو، سوم به یاد مرگ. بر لوح شیشه ای قلبت بنویس: یا تو و عشق، یا من و مرگ
*
*
تقدیم به امید زندگانی ام، تقدیم به شکوه شب و شکوه مهتاب، تقدیم به اشکهای سوزان روی کوه گونه هایت ، تقدیم به خنده های دلنشینت و نگاه های پنهانت .
تقدیم به تو ای خیال من ای آسمان قلبم و ای سرچشمه ی الهام من تقدیم به تو ای محبوب ترین قلبم. تقدیم به تو که یادت از فکر من ، عشقت در قلب من ، و نگاهت همیشه در ذهن من ماندگار و عطر مهربانیت همیشه در وجودم جاریست . میدانی که طاقت دوری از تو را ندارم ولی جدایی با تو را... دوست دارم. می دانی چرا؟ چون با اینکه جدایی از تو بسی برایم دشوار است ولی در عین حال دلپذیر هم هست ، زیرا به خاطر تو دلتنگی به سراغم می آید . پس بدان که دل تنگی ها هم بخاطر تو دوست دارم و تو از حال من خبر نداری . بنابراین: هر که می خواهد من و تو ما نشویم مرگش باد و خانه اش ویران. ای عشق من ، ای عزیزترینم: چه خوب شد که به دنیا آمدی و چه خوب شد که دنیای من شدی . پس: برای من بمان و بدان که هیچ چیز با ارزشتر از عشق نیست و بزرگترین ویژگی عشق بخشایش است. بنابراین: قلبم را که لبریز از عشق است به تو تقدیم می کنم و سوگند می خورم که تا ابدباتوبمانم.
موضوع مطلب : چهارشنبه 91 خرداد 17 :: 1:37 عصر :: نویسنده : ضیاءالدین فضلی
شریف ترین دلها دلی است که اندیشه ی آزار کسان درآن نباشد.
 همچنان زندانی انتظار توام با پاهای آبله زده از زنجیرهای راه ...! نمیدانم به حبس ابد محکوم شده ام و یا ...! چند روز دیگر اعدام خط خواهم شد!!! »»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
فریاد من از داغ توست ...... بیهوده خاموشم مکن ...... حالا که یادت میکنم ...... دیگر فراموشم مکن ...... همرنگ دریا کن مرا ...... یکبار معنا کن مرا
 دلیل آفرینش انسان عشق بود وخدا انسان را عشق افرید چون عشق بود و در قلب انسان عشق را نهاد تا عشق شود پس باید قدر ایننعمت الهی (قدرت عشق) را دانست
موضوع مطلب : چهارشنبه 91 خرداد 17 :: 1:36 عصر :: نویسنده : ضیاءالدین فضلی
شریف ترین دلها دلی است که اندیشه ی آزار کسان درآن نباشد.
همچنان زندانی انتظار توام با پاهای آبله زده از زنجیرهای راه ...! نمیدانم به حبس ابد محکوم شده ام و یا ...! چند روز دیگر اعدام خط خواهم شد!!! »»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»
فریاد من از داغ توست ...... بیهوده خاموشم مکن ...... حالا که یادت میکنم ...... دیگر فراموشم مکن ...... همرنگ دریا کن مرا ...... یکبار معنا کن مرا
دلیل آفرینش انسان عشق بود وخدا انسان را عشق افرید چون عشق بود و در قلب انسان عشق را نهاد تا عشق شود پس باید قدر ایننعمت الهی (قدرت عشق) را دانست
موضوع مطلب : چهارشنبه 91 خرداد 17 :: 1:24 عصر :: نویسنده : ضیاءالدین فضلی
کاش هیچوقت عشقی متولد نمیشد که
احساسی بمیرد
 مهربانا!
میدانم که تا تو راهی نیست.
میدانم که آسمان فیض و رحمتت همه جا بر سرم سایه دارد.
میدانم که دستهای سبزت همیشه پشت و پناهم است.
میدانم که تو ، تنها تو نگران لغزشهای ناتمام من هستی.
اما نمیدانم
چرا هرروز که میگذرد از تو دورتر میشوم؟
دلم را به دست آب می سپارم و سبزی روحم را به شیرینی ناپایدار و فریبنده ی گناهان.
کمکم کن!
من این لذتها را به بهای دوری از تو نمی خواهم. من تو را میخواهم.
تنها تو را...ای مهربانترین مهربانان!
 دستی نیست تا
نگاه خسته ام را نوازشی دهد.
اینجا ،باران نمی بارد...
فانوسهای شهر، خاموش و مُرده اند
دست های مهربانی ،فقیرتر از من اند...!
نامردمان عشق ندیده ،
خنجر کشیده اند بر تن برهنه و بی هویتم !
دلم می خواهد آنقدر بنویسم
تا نفسهایم تمام شود.
آنقدر دفترهای کهنه را سیاه کنم ،
تا سَرَم ، فریاد کنند.
می خواهم امشب ،
شاعر نو نویس کوچه ها شوم.
بوی غربت کوچه ها
امان بُریده است...!
 می خواستم واژه ای پیدا کنم تا ...
دلتنگی کهنه و بی خاصیتم را
عرضه کند ،
ولی
واژه ها باز هم غریبی می کنند.
می خواستم ،
کاغذی بیابم منت نگذارد ،
تنش را بدستانم بسپارد ،
تا نوازشش دهم ،
اما ، اعتمادی نیست...!
این لحظه ها ی لعنتی ،
باز هم مرا عذاب می دهند...
این دقیقه های بی وفا ،
بی وجدانترین ِ عالم اند...!
دستی نیست تا
دستهای خسته ام را
گرم کند...
نگاهی نیست ،
تا مرا امید دهد...
نفسی نمانده تا به آن تکیه کنم.
اینجا،
آخرین ایستگاه عاشقیست...!
 چشمانت را برای زندگی می خواهم اسمت را برای دلخوشی می خوانم
دلت را برای عاشقی می خواهم صدایت را برای شادابی می شنوم
دستت را برای نوازش و پایت را برای همراهی می خواهم عطرت را برای
مستی می بویم خیالت را برای پرواز می خواهم و خودت را نیز برای
پرستش
عاشقی را شرط اول ناله وفریاد نیست تا کسی از جان شیرین نگذرد فرهاد
نیست عاشقی مقدورهر عیاش نیست غم کشیدن صنعت نقاش نیست
انقدر برایت در زمین ستاره کاشته ام که ابرها هم رو سفید شده اند !زیبا
چشمهای بارانیم پر از دلواپسی است دلم تنگ است حواسم پرت تو باز هم
میگویی حوصله کن انقدر برایم نوشته ای حوصله کن نازک من که دیگر
باورم شده دوستم داری
 موضوع مطلب : |
||
 |
